Дискурсты зерттеудің әдіс-тәсілдері
Тіл білімінде ауызекі қатысымды (устная коммуникация) зерттеуге деген қызығушылық болғанмен де, оны зерттеу тек қана өткен ғасырдың 80-ші жылдарында ғана нақты ғылыми сипат алып, адамның коммуникативтік қызметінің ауызша түрі зерттеле бастады. Прагмалингвистиканың дамуымен ғана ауызекі қатысымды зерттеу ғылыми түрде мүмкін болып, ол алдына келесі мақсаттарды қойды:
1) дискурсты, оның түрлерін, тілдік ерекшеліктерін зерттеу;
2) дискурсқа қатысушылардың интенциясын, коммуникативтік стратегиясын және тактикасын анықтау;
3) дискурсқа қатысушы адамдардың әрқайсысының сөйлеу ерекшеліктерін зерттеу;
4) дискурстың лексико-грамматикалық құралдарының семантикалық ерекшеліктерін анықтау.
Дискурсты зерттеудің әдіс-тәсілдері әлі толық нақтыланған жоқ. Оның өз объективті себептері бар. Біріншіден, дискурс – үрдіс, бірақ оны белгілі бір кезеңде тоқтатып, талдап, статикалық түрде суреттеуге болады.
Дискурсты зерттеп, талдауға алгоритм сай келеді. Бірақ ол алгоритм мәтінді талдаудағы алгоритмнен басқа болуы керек. Өйткені екеуінің зерттеу объектісі екі басқа. Дискурс – коммуниканттардың фонация, кинесика сияқты экстралингвистикалық факторларды ескергендегі сөйлеуінің жиынтығы. Осы факторларды зерттеу үшін – үнді жазатын аппаратура қажет.
Екі жақты дискурсты талдаудың алгоритмі төмендегідей болуы мүмкін:
1) қарым-қатынас ситуациясын анықтау;
2) дискурс типін анықтау;
3) дискурс құрылымын анықтау;
4) коммуниканттардың рөлін анықтау;
5) «А» коммуникантының сөйлеудегі семантикалық ерекшеліктері;
6) «В» коммуникантының сөйлеу семантикалық ерекшеліктерін зерттеу;
7) екі коммуниканттың сөйлеу страегиясы мен тактикасының интенциясын анықтау;
8) жалпы дискурстың семантикалық ерекшеліктерін анықтау;
дискурстың лексико-граммтикалық аспектісін айқындау.
Жалпы дискурсты зерттеуде коммуниканттардың интенциясын, сөйлеуде вербалды және вербалды емес құралдарды қолданудың коммуникативтік стратегиясы мен тактикасын, менталдық ерекшеліктерін есепке алған жөн.
Негізгі ұғымдар
Дискурс (фр. discours – логикалық байланыста айтылған сөз, сөйлем) – индивидтің экстралингвистикалық факторларды (жағдаят, әңгімелесушінің мінезі, кинесика және фонация) есепке ала айтылған ауызша сөзі (мәлімдемесі). Бұл біржақты диалог. Ал екі коммуниканттың ауызша түрде әңгімелесуі – екі жақты дискурс болып табылады.
Ситуация (жағдаят) – қатынасқа түсушілердің жағдайы (уақыты, орны) мен қатынасушылар (жасы, жынысы, әлеуметтік жағдайы) жөнінде мәлімет
Интеракт – коммуниканттар арасындағы вербалды және вербалды емес құралдарды қолданып өзара қарымқатынасқа түсуі.
Интенция – айтушының әлдебір коммуникативтік мәнді мағынаны айту пиғылы мен қажеттілігі, мақсаты.
Пресуппозиция – сөйлеушінің әңгімелесуші адамның жалпы білімін сөйлеу кезіндегі көзқарасы мен психикалық жағдайын бағалау.
Әдіс – тәсілдері толық жасалған жоқ, оның объективті жауабы жоқ.