Грек-латын тілдерінен шыққан сөздер. Латын тілі.
Еуропа халықтарының, бірінші ретінде роман халықтарының жазуы латын тіліне және латын әліпбиін пайдалануына негізделген (бірақ, румын және молдаван тілдерінде жазу алғашында кириллицаға негізделді). Көптеген славяндық халықтар тілінде (мысалы поляктар және чехтер) латын тілін қолданады. Жазбаша латындық жазу алғашында жазулар иероглифін елестетті. Ортағасырлар барысында әріптерді жазудың бірнеше нұсқалары жасалды. Олардың біреуі готикалық жазу (ол қиын «сынық» сызықтармен ерекшеленетін), тек Қайта өрлеу дәуірінде Жаңа заманның баспа және жазбаша шрифтердің негізіне жатқан әріптердің жазылуы толық рәсімделді.
Латын алфавитінің өзі біздің заманымыздың басынан тек кішкене өзгерістерді бастан кешті. Жоғарыда айтылғандай, б.з.д. І ғасырдан Y және Z әріптері грек сөздерін жазу үшін қолданылды.
ХІ ғасырда W әрпі, ал ХVІ ғасырда – J әрпі, және U әрпі пайда болды. Жазудың кейінгі жүйелерінде (латын жазуының негізінде қалыптасқан) латын алфавитін ұлттық айту ерекшеліктеріне бейімдеу негізінен диакритикалық белгілер арқылы жүзеге асырылды.
Бірақ латын сөздерінің көбі Еуропаның басқа да тілдерінде бар. Герман тілдері Батыс және Орталық Еуропаның маңызды II тобын құрайды. Оларға ағылшын, неміс, скадинав тілдері жатады. Бұл тілдер, сонымен бірге ертеден латын жазуын, пайдаланатындар латын тілдерінен, романдық тілдерге қарағанда басқаша болып ерекшеленеді. Универсалды пайдалынатын сөздердің үлкен тобын латинизмдер құрайды. Олар романдық емес (герман және славян тілдерінде) латынннан алынған негізгілері болып табылады. Латинизмдер тілдік дамудың небір «фактын» көрсетеді, бірақ латын өркениетіне тым міндетті Еуропа халықтарының мәдени санасында үлкен рөлді атқарады.