ӘзмӘвер. Базарга барыйм әле. Бәрәңгегә дим.
ӘНИСӘ. Үзем барам.
ӘЗМӘВЕР. Өйдә ике ир-ат була торып, синнән бәрәңге ташытаммы соң?
ӘНИСӘ. Зәйниярне телгә алма. Аның бәрәңге алып кайтканы юк. Ул бәрәңге сөйми.
ӘЗМӘВЕР. Пешкәнне бик шәп ашый.
ӘНИСӘ. Барыйм инде, ә ?
ӘЗМӘВЕР. Бар инде, алайса. Һава суларсың.
ӘНИСӘ. Сулармын, сулармын.
ӘЗМӘВЕР. Ярты чиләктән артык күтәрмә. Ишек төбендә утыручылар бәрәңге алып кайтканыңны күрмәсен.
ӘНИСӘ. Син ташыйсың бит әле.
ӘЗМӘВЕР. Мин – ир кеше!
ӘНИСӘ. Мин киттем!
Әнисә чыга.
ӘЗМӘВЕР. Нишләп әле гомергә базарга бармаганны исенә төште? (Өстәл җыештыра.) Бу яшьләрне һич аңлап булмый. Ни җитми инде? Торырга фатир , әти-әниләре, әби-бабалары бар. Төрле яктан булышабыз.
Ишек кыңгыравы чылтырый. Әзмәвер ишек ача. Лимүзә керә.
ЛИМҮЗӘ. Хәзер таныдыңмы инде, бабай?
ӘЗМӘВЕР. Танымаслык түгел шул син.
ЛИМҮЗӘ. Тупас кыланма, бабай.
ӘЗМӘВЕР. Бүтән киләсе булма. Шылтыратма да.
ЛИМҮЗӘ. Алай ук тупас сөйләшмә инде. Яраткан оныгыңның хатыны булам мин.
ӘЗМӘВЕР. Себеркесе диген.
ЛИМҮЗӘ. Ташла әле , бабай! Алай кырт кисмә. Оныгың теләген искә ал. Ул минем хатыны булуымны тели.
ӘЗМӘВЕР. Зәйниярнең себеркеләре бер син генә булмадың. Аллага шөкер! Син дә...
ЛИМҮЗӘ. Алар башка. Мин башка.
ӘЗМӘВЕР. Берегез дә үз кадерен белми. Шуңа шулай йөрисез.
ЛИМҮЗӘ. Зәйнияр кая китте?
ӘЗМӘВЕР. Отчет биреп йөрми ул.
ЛИМҮЗӘ. Ул безне таныштырмакчы иде.
ӘЗМӘВЕР. Мин беләм инде сине.
ЛИМҮЗӘ. Официаль рәвештә.
ӘЗМӘВЕР. Нинди сүз ул?
ЛИМҮЗӘ. Ярты ел яшибез бит инде.
ӘЗМӘВЕР. Бар чыгып кит, дим, тәмуг кисәве!
ЛИМҮЗӘ. Мине тиз генә куып чыгара алмассың.
ӘЗМӘВЕР. Ашаган табагыңа төкерүең шушымы? Мин сине улыма булыша дип... сабакташы итеп...
ЛИМҮЗӘ. Ташла, бабай! Беркатлы булып кыланма. Егет кеше белән минем дәрес әзерләп утырмаганымны белмәскә ул хәтле аңгыра түгел әле син. Укымый синең Зәйниярең.
ӘЗМӘВЕР. Нәрсә лыкылдыйсың син?
ЛИМҮЗӘ. Укып йөрмәде ул.Уку аңа өйдән чыгып китү өчен генә кирәк иде. Экскурсия бюросында эшли ул.
ӘЗМӘВЕР. Биш ел буена мине алдап йөргәнмени?
ЛИМҮЗӘ. Бишенче курска хәтле тартып килделәр үзен. Быел ташлады.
ӘЗМӘВЕР. Ах, дивана малай... Ах, башсыз...
ЛИМҮЗӘ. Зәйниярне кайда яшердегез?
ӘЗМӘВЕР. Имтихан бирергә китте.
ЛИМҮЗӘ. Укымый дидем бит.
ӘЗМӘВЕР. Кемгә ышанырга да белмәссең. Мин аны мондый чагыннан... Өйләндердем. Үзен генә түгел, кызын да үстерештем. Берни дә яшермичә сөйли иде, барысын белеп тордым.
ЛИМҮЗӘ. Өйләндерергә кирәкмәс иде. Бөтенесен дә сөйләмәгән әнә.
ӘЗМ ӘВЕР. Кайда егыласымны белсәм, салам түшәп куяр идем. Әйтәм, бик үзгәрде. Син дә хаталанасың, кызым. Имтиханда түгел, өйдә түгел, синең янда да түгел, бүген эш көне дә түгел. Кая соң алайса, ул сукин сын!
Әнисә кайта. Лимүзә залга кереп китә.
ӘНИСӘ. Базарга барыйм дип автобуска утырсам, аякка нидер урала. Карасам - Зәйниярнең чалбары. Мондый чалбары юк кебек иде бит.Кайчан алдык микән?