ӘЗМӘВЕР. Килен сиңа озак түзеп торыр микән әле.

СӘМИГА СӘҮБАНОВА

 

СОҢ ТҮГЕЛМЕ?

 

Пьеса , 2 пәрдәдә

 

Катнашалар:

 

Әзмәвер- 70 яшьтә.

Әнисә - 24 яшьтә.

Зәйнияр- 25 яшьтә.

Данис – 24 яшьтә.

Лимүзә- 28 яшьтә.

 

Вакыйга безнең көннәрдә бара.

 

Беренче пәрдә

 

1 күренеш.

 

Әзмәвер карт сетка белән ризык күтәреп кайта. Ишек төбендәге урындыкка утырып ял итә. Әнисә имтиханга әзерләнә. Зәйнияр көзге каршында кырына, үзе әледән-әле үтүкнең кызганмы-түгелме икәнен карый. Өстәлдә үтүкләргә дигән чалбар. Үзе музыка акырта. Әзмәвер колагын каплый. Зәйнияр музыка уңаена биеп ала.

 

ӘЗМӘВЕР. Симерүең җитте, баскан урыныңда да тик тора алмыйсың. Базардан бер чиләк бәрәңге алып кайтыр идең ичмасам.

ЗӘЙНИЯР(музыканы туктата). Мин бәрәңге яратмыйм.

ӘЗМӘВЕР. Пешкәнне бик шәп сыпыртасың әле.

ЗӘЙНИЯР. Ни дә булса ашарга кирәк бит.

ӘЗМӘВЕР. Әнисәнең кырыкка ярылырдай чагы. Әзрәк булышыр идең . Кибеттән бер ипи дә алып кайтканың юк.

ЗӘЙНИЯР. Ты что, дед? Мин эштән арып кайтам. Уку да хәлне ала.

ӘЗМӘВЕР. Болван син.

ЗӘЙНИЯР.Син, дедуля, юк-барны күрмә әле. Тыныч кына яшә.

ӘЗМӘВЕР . Тыныч яшәрсең синең белән. Үзең бала атасы, бала-чага кебек кыланасың.

ЗӘЙНИЯР. Бала булмады, бәла булды инде ул. Өйләнәсе калмаган.

ӘЗМӘВЕР. Өйләнәм дип үзең колак итемне ашадың.

ЗӘЙНИЯР. Тотармын да аерылырмын алай бәйләнеп торсаң.

ӘЗМӘВЕР. Килен сиңа озак түзеп торыр микән әле.

( Әнисә колагын ныграк каплый. Әзмәвер кухняга кереп ризыкларын бушата, йомырка тәбәсе пешерергә тотына.)

ЗӘЙНИЯР. Дед, йомыркадан башка ризык юкмыни?

ӘЗМӘВЕР. Сосиска белән макарон бар.

ЗӘЙНИЯР. Көн саен алар да туйдырды инде.

ӘЗМӘВЕР. Килен ни пешерсәм дә рәхмәт әйтеп ашый әнә.

ЗӘЙНИЯР. Ул эшлисе эшне эшләгәч, әйтер инде. Ашарга пешерү – ирләр эше түгел.

ӘЗМӘВЕР. Түгелен түгел дә... Мин ирлек вазифамны күптән үтәгән идем...

ЗӘЙНИЯР. Шулай булгач? Түр башына мен дә утыр кайнатай булып.

ӘЗМӘВЕР. Киленнең вакыты тыгыз чагы. Син дә җил куудан башканы белмисең.

ЗӘЙНИЯР. Яшь чагында үзең ничек булдың икән? Бабай, бераз акча биреп тор әле.

ӘЗМӘВЕР. Атаң җибәргән акчаны кая куйдың? Эшлим дә дисең.

ЗӘЙНИЯР. Ашарга тоттым.

ӘЗМӘВЕР. Бер пачка чәй дә алып кайтмадың бит әле.

ЗӘЙНИЯР. Һава белән туенып йөри алмыйм бит инде. Ашханәдә ашадым. Бабай, бир инде, ә?

ӘЗМӘВЕР (акча биреп). Мин булмасам нишләр идең икән?

ЗӘЙНИЯР. Яшә әле, бабай. Кирәгең чыгып кына тора бит һаман. Ә болай ачка үтермәсләр. Бердәнбер бала мин.

ӘЗМӘВЕР. Нишләп шулай җиңел уйлыйсың икән улым?

ЗӘЙНИЯР. Әй, бабай! Ташла әле акыл өйрәтүеңне! Туйган. Эштә бер төрле, хатын – бер төрле, инде син бер төрле акыл өйрәтәсең. Гарык! Вот так!

ӘЗМӘВЕР(алдына ризык куя). Аша. Киленне дәш.

ЗӘЙНИЯР. Кирәк булса, үзең дәш.

ӘЗМӘВЕР. Килен! Тамак ялгарга кил.